Mamatroost

Ik druk Junus dicht tegen me aan. Het is koud buiten, maar dat maakt niet uit. Junus is een winterkind, gemaakt om in de kou te leven. Ik begraaf mijn neus in zijn zachte babyhaar. De bus komt de hoek om gereden. Ik wens dat dit moment voor eeuwig duurt. Dat hij voor altijd in de draagdoek […]

Tranenkusjes

Uit je ogen komen geen tranen. Die komen pas als je wat ouder bent. Toch ben je verdrietig. Je huilt om de grote ruimte om je heen, om de kou die jou soms in z’n greep houdt. Je bent verdrietig om al die vreemde en harde geluiden, om de flikkerende lichten van voorbij rijdende auto’s […]

Ode aan hem

Acht weken lang in bed, in het ziekenhuis en op de bank. Dat is lang, maar ook kort. Lang omdat je wilt dat het voorbij is en kort omdat de tijd al snel niet meer bestaat. Maandagen zijn net als dinsdagen en dinsdagen verschillen niet van woensdagen. Maar elke zaterdag wist ik weer hoe de […]