Acht weken lang in bed, in het ziekenhuis en op de bank. Dat is lang, maar ook kort. Lang omdat je wilt dat het voorbij is en kort omdat de tijd al snel niet meer bestaat. Maandagen zijn net als dinsdagen en dinsdagen verschillen niet van woensdagen. Maar elke zaterdag wist ik weer hoe de […]
Kotsend hang ik boven de dweilemmer. Eigenlijk is er niks meer om uit te kotsen. Ik ben op. Maar mijn lichaam zet de strijd door. Binnen een week ben ik vijf kilo lichter geworden. Ik eet niet meer. Drinken gaat moeizaam. Er groeit een kind in mijn buik en ik word er doodziek van. Als […]